Anılar, Anlamlar ve Ben

Anılar, Anlamlar ve Ben         
            "Bizi üzen anılarımız değil, bizi asıl üzen o anılara yüklediğimiz anlamlar." Çok sevdiğim bir arkadaşımın söylediği bir sözdü bu. Güzel geçen yılların hüzünlü olduğu bir günde söylemişti bunu. Bir yaz ayıydı. En güzel aşklar yaz ayında başlar diyor ya şair ya da yazar ya da mahalledeki kahveci Mahmut Ağabey veya kim dediyse, işte o söz yalandır. Çünküsü bizimkisi bir yaz ayında bitti. Unutamıyorum onu, o güzelliği, endamı, asilliği unutamıyorum. Ah o günler unutulmazdı. Ama maalesef bir yaz ayında vedalaştık. Yollarımız ayrıldı. Ona veda ettim. O da bana etti. Öyle hemen veda edemedim de. Bırakamadım da kolay kolay. Bir kaç kere denedim onu affedebilmeyi ama olmadı. 
            Demek ki üzülmemiz gerekiyormuş, demek ki o anılara çok anlamlar yüklemişiz. Kim bu kadın? Merak ettiniz değil mi? Ama maalesef size hangi kadın olduğunu söyleyemem. Çünkü o bir kadın değil. Ne? Şaşırdınız değil mi? Aynı zamanda aklınız tuhaf yerlere gitti? Merak etmeyin o bir kadın değil çünkü o bir futbol takımı. Ne? Evet o A milli futbol takımımız. Bir futbol fanatiği olarak benden başka bir şey beklenemezdi zaten. Biz kendisiyle 2018 dünya kupasına katılamamasından sonra  o yaz küstük. Hayal kırıklıkları veda etmemize neden oldu. Fakat şu anda geri barıştık. Yanlış anlaşılmasın. Başarısız oldukları için değil sadece kaybetseler bile inanarak oynamalarını istemiştim. Bence yeterince inanmadılar. Ama her neyse bugün. Yani bu sene başta Fransa -son dünya şampiyonu olan- olmak üzere gruptaki maçlarını yenerek beni tekrar kazandılar. Yeni jenerasyon, gençler ve yeni hoca ruhlarını ortaya koydu. Avrupa şampiyonasındayız artık! En büyük Türkiye!
          Her neyse çok gereksiz yerden girdim yazıma okurken inşallah sıkılmazsınız. Normalde bu sitedeki ilk yazı bu olacaktı. Kendimi tanıtma yazısı gibi bir şey, biyografi. Ancak vazgeçip paylaşmamıştım. Şimdi düzenledim ve paylaşıyorum. Ben Buğra Akçakoyun. Buradan hayatınızda olmaya devam edeceğim takipte kalın.

Buğra Akçakoyun

Popüler

Neyleyim

Neyleyim Çok uzak diyarlardan gelmişler. Görmediği aşkları görmüşler. Her zaman da Şirin'i sevmişler. Zâlim yârim ben sensiz neyleyim. Çok şer memleketlerde gezmişler.  Huysuz atlara da küfretmişler. Arsız hancıya akçe vermişler. Sabırsız yâr ben sensiz neyleyim. Hep de güzel olanı sevmişler Dış görünüşle sahte övmüşler. İnsan olana ayıp etmişler. Sen adam değilsen ben neyleyim. Kervanlardan develer geçtiler. Cahili peygamber zannettiler. Dinsiz imamı da zikrettiler. Akılsız hacıyla ben neyleyim. İşte bak sonumuza, öldüler. Dön de gel yolumuza, gittiler. Bak yârim seni bensiz ettiler. Sensiz ben bu hayatı neyleyim. Buğra Akçakoyun
Devam Et

İYİ VE GÜZEL İNSANLARIN NESLİ TÜKENİYOR

İYİ VE GÜZEL İNSANLARIN NESLİ TÜKENİYOR Evet. Doğru bir tespit diye düşünüyorum. Bu benim gözlemlerim. Tamamen saf ve temiz duygularla birine yaklaşmak artık çok zor. Yanlış anlaşılıyor insan artık. İnsanlar yanlış olduğundan insan da yanlış anlaşılıyor. Kendi kendimize yaptık bunu. Toplum kendi kendini bitiriyor. Artık otobüste küçük bir çocuğa bakamıyoruz. Annesi hakkımızda kötü düşünebiliyor. Bizi sapık, tacizci ya da hırsız sanabiliyor. O çocuğa sorular sormak, şakalaşmak, ilerde ne olmak istediğini sormak, bunlar hep eskide kaldı. Tıpkı o eski sıcakkanlı, güleryüzlü insanlar gibi eskide kaldı. Bizim bir kültürümüz vardı. Misafirperverlik adetimiz vardı. Mahalle esnafı dedin mi akla mahalle ağabeyleri gelirdi. Artık o güzel ağabeyler de yoklar. Çocukluğumuzda mahalle maçı vardı. Artık o da yok. Bir insan geçmişi özlüyorsa hayatını güzel yaşamış, hayatına hep anlamlar yüklemiş ondan özlüyor, yani "Özlüyor ki hayatını sevmiş." derler. Bundan sonrası içinde geçmişi özleme
Devam Et

Yalnızlar Limanı

Resim
Yalnızlar Limanı Nice seneler geçti bu deryada  Gittin gideli bahar gelmedi  Nice vapurlar yanaştı kıyıma  İnen yolcuların yüzü hiç gülmedi  Şimdi bir başımayım bu limanda  Hatıralar rüzgar gibi esiyor  Ne zaman bir gemi görünse ufukta  Sersefil yüreğim seni bekliyor  Renkler soluyor artık  Kıyıma vuran dalgalar mavi değil  Hatıralar gidici artık  Rüzgarlar eskisi kadar sert değil  Yeni bir gün daha bitiyor  Hatıralara veda vaktidir  Artık çok geç oluyor  Yalnızlar limanından ayrılma vaktidir Halil Mert
Devam Et