Şevket Rado ve Çocuklar

ŞEVKET RADO VE ÇOCUKLAR
            "Çocuklarınızın bahtsız olmasının istemiyorsanız onlara ancak elde edebileceği şeyler istemeye alıştırınız." demiş bir yazısında Şevket Rado. Doğru da demiş. Böyle bir üstadın dediğinin doğruluğunu yargılamak bize düşmez ancak çocuklarımızın elde edemeyeceği şeyleri vaat edersek sonra gün gelir daha da büyüğünü ister. Ancak elde edemeyeceği şeyleri düşünmesi de iyi bir yandan. Büyük düşün büyük olsun demişler sonuçta. Büyük düşünmek, hayal kurmak iyidir.
       
            Günümüz büyük insanları nasıl olmuşta büyük adam olmuşlar? Elbette büyük düşünerek. Ancak büyük düşünen çocuklar bir yandan abartmamalı. Onlara kıyamayıp her istediğini alan babalar, çocuğunuz yarın öyle bir şey ister ki ağlar ağlar sonra yıkılır. İstediği şey olmadı diye. Bundan dolayı çizgi iyi belirlenmeli. İstediği bazı şeyler hayalinde bırakılmalı ki hayal gücü gelişsin. Eskiden ben ağaç dalını silah yapardım mesela şimdiki çocuklarda bu tür hayaller kurma yok, her şey ellerinin altında. Bu sebeple hayal güçleri düşük.
         
           Ayrıca bazen de para biriktirip harçlığı ile alması aldığı oyuncağı ya da her neyse aldığı şeyin daha kıymetli olmasını sağlar bu çocukta. Çocuk malının kıymetini bilir. İnsan hayalini kurduğu hedefi kendi kendine, kazıdığı tırnaklarıyla başarınca hayatı öğrenmeye başlar. İşte bundan dolayı çocuklarınızın bahtsız olmasını istemiyorsanız onlara elde edebileceği şeyler istemeye alıştırın, büyük hedefler iyidir. Güzel hayaller kurmasını sağlayın ve her istediğini yapmayın. Kendi ayakları üzerinde dursun, emeksiz yemek olmadığını öğrensin. Hayatı gerçek anlamıyla yaşasın. İnsanın bir şeyler başarması özellikle de bunu kendi emeği ile yapması güzeldir. Çocuklarınıza hayatı güzel öğretin.

Doğum ve ölüm tarihi bulunduğumuz bu ay(Nisan) olan Şevket Rado'yu sevgi ve rahmetle anıyorum.

Buğra Akçakoyun



Açıklama


Şevket Rado, Türk gazeteci, yazar.
Doğum tarihi: 21 Nisan 1913, Radoviş, Kuzey Makedonya
Ölüm tarihi ve yeri: 9 Nisan 1988, İstanbul
Eş: Türkan Rado (1943–1988)
Doğum: Şevket Rado; 21 Nisan 1913; Üsküp, Makedonya

Popüler

Neyleyim

Neyleyim Çok uzak diyarlardan gelmişler. Görmediği aşkları görmüşler. Her zaman da Şirin'i sevmişler. Zâlim yârim ben sensiz neyleyim. Çok şer memleketlerde gezmişler.  Huysuz atlara da küfretmişler. Arsız hancıya akçe vermişler. Sabırsız yâr ben sensiz neyleyim. Hep de güzel olanı sevmişler Dış görünüşle sahte övmüşler. İnsan olana ayıp etmişler. Sen adam değilsen ben neyleyim. Kervanlardan develer geçtiler. Cahili peygamber zannettiler. Dinsiz imamı da zikrettiler. Akılsız hacıyla ben neyleyim. İşte bak sonumuza, öldüler. Dön de gel yolumuza, gittiler. Bak yârim seni bensiz ettiler. Sensiz ben bu hayatı neyleyim. Buğra Akçakoyun
Devam Et

İYİ VE GÜZEL İNSANLARIN NESLİ TÜKENİYOR

İYİ VE GÜZEL İNSANLARIN NESLİ TÜKENİYOR Evet. Doğru bir tespit diye düşünüyorum. Bu benim gözlemlerim. Tamamen saf ve temiz duygularla birine yaklaşmak artık çok zor. Yanlış anlaşılıyor insan artık. İnsanlar yanlış olduğundan insan da yanlış anlaşılıyor. Kendi kendimize yaptık bunu. Toplum kendi kendini bitiriyor. Artık otobüste küçük bir çocuğa bakamıyoruz. Annesi hakkımızda kötü düşünebiliyor. Bizi sapık, tacizci ya da hırsız sanabiliyor. O çocuğa sorular sormak, şakalaşmak, ilerde ne olmak istediğini sormak, bunlar hep eskide kaldı. Tıpkı o eski sıcakkanlı, güleryüzlü insanlar gibi eskide kaldı. Bizim bir kültürümüz vardı. Misafirperverlik adetimiz vardı. Mahalle esnafı dedin mi akla mahalle ağabeyleri gelirdi. Artık o güzel ağabeyler de yoklar. Çocukluğumuzda mahalle maçı vardı. Artık o da yok. Bir insan geçmişi özlüyorsa hayatını güzel yaşamış, hayatına hep anlamlar yüklemiş ondan özlüyor, yani "Özlüyor ki hayatını sevmiş." derler. Bundan sonrası içinde geçmişi özleme
Devam Et

Yalnızlar Limanı

Resim
Yalnızlar Limanı Nice seneler geçti bu deryada  Gittin gideli bahar gelmedi  Nice vapurlar yanaştı kıyıma  İnen yolcuların yüzü hiç gülmedi  Şimdi bir başımayım bu limanda  Hatıralar rüzgar gibi esiyor  Ne zaman bir gemi görünse ufukta  Sersefil yüreğim seni bekliyor  Renkler soluyor artık  Kıyıma vuran dalgalar mavi değil  Hatıralar gidici artık  Rüzgarlar eskisi kadar sert değil  Yeni bir gün daha bitiyor  Hatıralara veda vaktidir  Artık çok geç oluyor  Yalnızlar limanından ayrılma vaktidir Halil Mert
Devam Et